فسقلی توی مهد کودک در حال یادگیری الفباست. یه روز که ازاونجا برگشته بود خونه، اومد و کنارم نشست و با هیجان گفت :«مامـان،ما امروز حرف "س" آخر رو یاد گرفتیم، مثل خرس..مثل برس ...مثل مرغس..» من با کنجکاوی گفتم:«چی؟» دوباره تکرار کرد:« مــرغــس» زود دوزاریم افتاد و با خنده گفتم :«آهان منظورت خروسه؟» فوری جواب داد:«آره..همون خـروس منظورم بود دیگه!»!ا
اون مدتی که خونه پدر آقای همسر مهمون بودیم، یه روز غذا کله پـاچه بار گذاشته بودند. دیدن کله گوسـفند از نزدیک برای فسقلی خیلی هیـجان انگیز بود و با داد و فریادش ما رو هم در این هیجان شریک کرده بود ،بطوری که من هم خیال میکردم تا حالا تو عمرم گوسفند ندیدم. اینو داشته باشید تا روزی که اومدیم خونه خودمون و قرار شد فسقلی و پدر بزرگش به همین خاطر برن گوسفند برای قربونی کردن، بخرن (و به من قول دادند که فسقلی شاهد کشتنش نباشه). داشتم لباسای فسقلی رو میپوشوندم تا با بابا بزرگش بره . اونم یه بند حرف میزد و همینطوری که لباس میپوشید با آب و تاب میگفت:« آره مامان..میخوایم بریم گوسفند ببینیم..اصلا میدونی گوسفند چیه؟ خونه بابا جمشید اون کله که توی قابلامه بود یادته؟؟ حالا تنه اش هم بهش چسبیده! حالا فهمیدی؟!»!ا
ما شـنیده بودیم که عنکبوت پشه رو به دام میندازه و میخوره امـا نشنیده بودیم که آدما رو هم گاز میگیره که بالاخره دیدیم! چند روز پیش یه عنـکبوت کمر آقای همسـر رو گاز گرفته بود به طوری که جـای اون به اندازه یه دو تومـنی (!) باد کرده و قرمز شده بود. آقای همسر هم داشت این زخمو به فسقلی نشون میداد و فسقلی با علاقه فراوون به زخمـه نگاه میکرد که یـهو با هیجان گفت:«بابا... حالا دستات چسبناک شده؟ ببین ... دستاتو اینطوری مثل من بگیر ببین ازشون تـار میـاد بیرون یا نه؟»!ا
اینم از فسقلی ما! من این عکسو به خیلیا ایمیل زدم اما گویا دوستان دیگری هم هستند که دوست دارن این پهلوون منو ببینن!ا
اون موقع که اومدم به اين دنيا ، اولين آدم بد اخلاق وعجولی که بهم خوشآمد گفت ، یکی بود با لباس چروک و سر و وضع به هم ریخته. فکر کنم از توی آشپزخونه ای ، قصابیی ، جایی اومده بود اونجا. چون هم یه چاقو دستش بود هم دستکش و هم پیش بند. لامروت دست بزن هم داشت .در نهایت قساوت قلب، وارونه ام کرد و اونقدر منو زد تا اشکمو در آورد. بعدم در حالی که از صدای گریه من لذت میبرد ، با چاقوی سرد، پیوندم به گرمترین و امن ترین جای دنیا رو برید.او جنایت کاری بود که برای جنايتش پول گرفت و رفت پی کارش. پس از اون هم دیگه من موندم و حسرت جای قبلی ، با یه عالمه سوال بی جواب....!ا
رفته بودیم لب دریا ، فسقلی یکی از ماشیناشو با خودش آورده بود. از من سوال کرد که آیا میتونه توی شنها باهاش بازی کنه و منم موافقت کردم . یه کم که با ماشینش ویراژ داد و خسته شد ،یه نگاهی به دور و برش و بچه هایی که لب دریا بازی میکردن کرد و با صدای بلند به من گفت: مامان..میشه ماشینمو تو آب دریا بکنم؟ »منم جواب دادم:«ببین مامان...زنگ میزنه.میل خودته ولی ماشینت زنگ میزنه»یه کمی متفکرانه این پا اون پا کرد و بعد به سمت دریا راه افتاد.حالا ما هم همینجوری تو نخش بودیم که چی کار میکنه.اول به آرومی ماشینو کرد توی دریا و یه کم صبر کرد.بعد هی اونو میاورد بالا و دوباره میکرد تو آب.چند دقیقه بعد ماشینو برداشت و به طرف من دوید و گفت:«مامان..بیا خودت گوش بده اصلن زنگ نمیزنه..به خدا!»!ا
اینجا چیزی که زیاد میبینی ،آدمای معلول یا مسن به همراه صندلی چرخداره که همه امکانات براشون فراهمه.همه جا بهترین جای پارک ماشین مال اوناست. در همه اماکن امکانات ویژه ای براشون تهیه و تدارک شده ،طوری که کاری نیست که تو این مملکت یه آدم معلول بخواد بکنه و نتونه انجام بده. توی ایران اگه این آدم بخواد یه کار معمولی هم بکنه، نیاز به کمک بقیه داره و این به خاطر عدم تخصیص امکانات برای اینجور افراد است.اینه که معلولان در ایران ترجیح میدن اصلا از خونه بیرون نیان و برای همین خیلی خیلی کمتر از اینجا در کوچه و خیابون دیده میشن. خلاصه این قضیه به چشم فسقلی ما هم اومده و متوجه این آدما شده. دیروز وقتی از مهد کودک اومد، برای اینکه زمین خورده بود و پاهاش زخمی شده بود ، نشسته بر رو صندلی کامپیوترش توی خونه اینور اونور میرفت و حاضر نبود از روی اون بلند شه. وقتی تصمیم گرفتیم بیرون بریم، به من گفت: «مامان ... منو با این صندلی ببر بیرون! آخه پام درد میکنه! » حالا هر چی من توضیح میدم این از اون جورصندلیا نیست، صندلی کامپیوتره ،مگه به خرجش میرفت. دوباره با حالت اعتراض گفت:« پام که درد میکنه،این صندلیم که چرخ داره، منم که راحتم، اون فروشگاهه هم که پل داره و میتونم بیام توش ... مامان تو خیـــــلی بدی!»!ا
و اما براتون بگم از یکشنبه که رفته بودیم فیلم سه بعدی سوپرمن. قبل از این هم چند تا فیلم سه بعدی رفته بودیم و سراسر فیلم از عینکهای مخصوص استفاده میکردیم. ایندفه هم به محض اینکه نشستیم هر پنج تامون عینکامونو زدیم. حتما دیدید دیگه ،وقتی فیلمو سه بعدی میبینیم ،انگار همه چی میاد تو صورت آدم. خلاصه.. فیلم شروع شد .همون اوایلش بود که فسقلی دستاشو آورد جلو صورتش و بلند گفت:«این سنگه که میادو میخوام بگیرم!» اما راستش من هر چی نگاه میکردم حس سه بعدی نداشتم! چیزی هم نگفتم. فکر کردم شاید من احساسم کار نمیکنه! تقریبا بیست دقیقه از فیلم گذشته بود که به اطرافم نگاه کردم و دیدم ...ای بابا ...این آقا که عینک نزده... این یکی هم نزده... و بعد به کل سالن نگاه کردم و دیدم انگار هیـشکی نزده! فقط ما پنج تا هم ولایتی(!) عینک زدیم. تو نگو فقط یه جاهایی از فیلم که آرم عینک داره ما باید عینک بزنیم! به دوستم و آقای همسر که موضوع رو اطلاع دادم ،سریع عینکها شونو برداشتن و زدند زیر خنده. ما، مخصوصا وقتی یاد حرف چند دقیقه پیش فسقلی افتادیم ، دیگه از خنده اشکمون سرازیر شده بود. آخه بچه هم انقدر خالی بند میشه؟! وقتی از سینما اومدیم بیرون، راجع به این موضوع میگفتیم و میخندیدیم. آقای همسر اول یه کم به ما گوش کرد و بعد با لحن بی تفاوتی گفت:«البته من از اول فهمیده بودما، ولی خب حال نداشتم عینکمو بردارم!»!! این دفه دیگه ما از شدت خنده نمیدونستیم چی کار کنیم! البته خودشم خنده اش گرفته بودا ! اما هی منکر اشتباهش میشد و ما هی میخندیدیم!! این آقایون کم نمیارن که...مخصوصا وقتی اشتباه میکنن! البته ببخشیدا ! ولی این مورد یه استثنا هم نداره!!ا 
اولین سوالی که مامانم بعد از ورود به خانه ما پرسید این بود که قبله کدوم طرفه؟ من و آقای همسر یه نگاهی به هم کردیم و من با دست به یه جهت اشاره کردم و آقای همسر به یه جهت دیگه!! مامانم که گیج شده بود گفت:«بالاخره کدوم طرف؟!» آقای همسر یه کمی من من کرد و گفت:« راستش میدونید چیه مامان...مکه درست اونور کره زمین و نقطه مقابل اینجاست.میتونید به هر طرفی وایستید.» و من ادامه دادم:« اگه درست درستشو بخوای نزدیکترین راهو باید انتخاب کنی و چون نقطه مقابل ما رو کره زمین قبله اس پس باید دمرو رو زمین بخوابی و نماز بخونی!»!!ا
چند روز پیش من توی اتاقم نشسته بودم و کار میکردم که فسقلی دوان دوان اومد و با هیجان گفت: «مامان ...مامان ... مامان همدم (مادربزرگش) همه چلوکبابا رو خورد.» من هم که حواسم به کارم بود گفتم:«نوش جونش پسرم!»اما اون دست بردار نبود و هی میگفت: «به خدا همه اشوخورد...همۀ همه اشو!» من داشتم فکر میکردم ما که امروز قرمه سبزی داریم ، حتما فسقلی تازگیا به گوشتای قرمه سبزی میگه کباب ! و اینکه ساعت 5 بعد از ظهر چه وقت شامه که مامانم غذاشو خورده. خلاصه با تمام این حرفا یه جوری فسقلی رو دست به سرش کردم از خر شیطون بیاد پایین و بره تا من به کارم برسم . امروز توی هال نشسته بودم ؛ مامانم و فسقلی هم توی اتاق فسقلی با سر و صدای زیاد توپ بازی میکردن که شنیدم وقتی مامانم به فسقلی گل میزنه ، میخونه: «من بردم و من بردم،چلوکبابو من خوردم!» !ا
رفته بودیم باغ وحش؛از اونا که حیوونا توش آزادن و باید چشم بندازی تا از لای درختا اونا رو که آزادانه راه میرن و زندگیشونو میکنن، ببینی.همینطور که مشغول سیاحت بودیم ،فسقلی دوید طرف من وبا هیجان گفت:«مامان...مامان...من یه بوفالو دیدم؛اونجاست؛ ببین! خیلی گنده اس!خیلی گنده!» من سرمو به جهتی که با دست نشون میداد چرخوندم و دیدم بچه راست میگه یه بوفالو دیده میشه،ولی چون بوفالوهای قبلی که دیده بودیم بزرگتربود با احتیاط گفتم: «این یکی که خیلی بزرگ نیست پسرم!قبلیا بزرگتر بود.» شروع کرد به اعتراض و داد زدن که: «نمیبینی چه بـزرگه؟!خيلي بـــــــــزرگه ! تازشم.. حتی اگه تو و بابا رو هم بذارن روهم ؛ اندازه این بوفالوه نميشين !!!»ا
هفت شب وهفت روزجشن ازدواج به پا کردند و بعد از اون سالهای سال به خوبی وخوشی زندگی کردند..چند باراین جمله کذایی رو شنیدید؟چرا همه قصه های کودکی ما با ازدواج قهرمانهاش به پایان میرسه؟چرا مهمترین وطولانیترین قسمت زندگی آدم دیگه هیچ جذابیتی برای ساختن قصه ها نداره؟...نه بابا هیچی نشده...خدا رو شکر که من شامل جملۀ «به خوبی و خوشی زندگی کردند» میشم ولی اعتراف میکنم که آسون نبود... میدونید حتی با وجود عشق زیاد هم خیلی باید بالا و پایین رفت تا به نقطه تعادل رسید . اما درهرحال من همیشه ازاین جمله آخرمتنفربودم که یه جورایی میخواست سرو ته قصه رو به هم بیاره !ا 
نشسته بودم تو اتاق فسقلی که یهو نگاهمون تلاقی کرد و مثل دو تا عاشق به هم خیره شدیم!! پرسید : مامان من عشق توام؟ جواب دادم : آره عزیز دلم ...و سریع ادامه دادم: تو چی؟ گفت: خب معلومه..منم عشق توام ! من با خنده پرسیدم: منظورم اینه که تو درباره من چه حسی داری؟ چشماشو چند بار به هم زد و به همراه نگاه شدیداً محبت آمیزی جواب داد: من...من عشقت شدم دیگه!!ا
یادمه ایران که بودیم به جاهای دولتی و وزارتخانه ها که میرفتیم از روی پرچم آمریکا که بر روی زمین نقش بسته بود رد میشدیم و اونو پایمال میکردیم . یا اگر تظاهراتی چیزی بود،همین پرچم رو به صورت مشتعل و پاره پاره میدیدیم.خلاصه این پرچم بد بخترین و ذلیل ترین و بد عاقبتترین تکه پارچه ای است که در ایران یافت میشود.اما به اینجا که وارد شدم،قبل از توجه به هر چیزی،این پرچم در اهتزازبا ابهتی که داشت توجه منو به خودش جلب کرد و تازه فهمیدم ما با این کار به یک ملت و به یک کشور توهین میکنیم و برای همین شرمنده شدم . چطور است که پرچم ایران گاه و بیگاه،به طور مثال در میادین ورزشی بر چهره های ما یا بهتر بگویم در قلب ما نقش میبندد ویا مثلا در دیارغربت که اونومیبینیم اشک غرور و دلتنگی و احترام توی چشممون جمع میشه،اما حاضریم به راحتی نشانه هویت یک ملت دیگر را وسیله توهین بکنیم .. واقعا جای تاسف داره!ا
دیدم توی نوشته قبلی یکی نوشته دوست داره فسقلی رو ببینه از بس که با مزه اس!! اومدم اون روی سکه رو هم نشونش بدم.این عکس پارسال در ایران روز تولد همین بچه با مزه گرفته شده.این آقا هم پدر بنده است که در اثر ضربه شمشیر فسقلی عصبانی به این روز دراومده!! تازه اون موقع کوچکتر بوده الان احتمالا آدم میکشه! ببینم دوست عزیز..هنوزم میخوای اونو از نزدیک ببینی؟!!ا
داشتم اطاق فسقلی رو جمع و جور میکردم دوتا پاکت کوچولو پیدا کردم که فسقلی میگه نامه هاییه که به دوستای صمیمیش سوفیا و بنجامین نوشته.خودتون ببینید.طبق توضیحات فسقلی پسر سمت چپی تو هر دو خودشه. با این حساب من موندم چرا وقتی با بنجامینه اون بیچاره دستشو گرفته ولی وقتی با سوفیاست دستش دور کمراونه!! میگن نقاشی بچه ها معنی داره اگه اینطوره که باید از حالا مواظبش باشم! نکته بعدی هم اینه که تو نقاشی پایین دوتا شون دو تا چشم گرد گنده دارن ولی تو بالایی اصلا عضوی به نام چشم وجود نداره حالا چرا... خدا میدونه!!ا
توی این نوشته میخوام یه کم بی ادب باشم!! از حالا ازتون معذرت میخوام!ا 
اینم نقاشی فسقلیه...اگه گفتید چیه؟
میگه اینا دوتا دایناسورن که وسطشون یه نهنگ دایناسوری وایساده!حالا نهنگ دایناسوری چه صیغه ایه خدا میدونه!! تازه... مگس دایناسوری..سوسک دایناسوری...تخم مرغ دایناسوری...مار دایناسوری و هزار ویک چیز دیگه دایناسوری هم داریم!ا
نمیدونمم که چرا این بچه از کل قضیه دایناسور فقط دهنشو میبینه!ا
آره دیگه..فسقلی هم سواد دار شده.اگه خوب دقت کنید سمت راست بالای صفه اسمشو نوشته..البته چون جا نبوده بقیه اشو رو میز نوشته که وقتی ورقو برداشته بقیه اسمش رو میز جامونده!!ا
پریروزا میخواستیم فسقلی رو ببریم لب دریاچه دم خونمون که یه کمی بازی کنه.از اونجایی که هوا یکدفعه بسیار گرم شده بود من بلوز آستین کوتاه و شلوار کوتاه آوردم که تن فسقلی کنم .اول بلوزشو تنش کردم. یه کم بعدش شروع کرد به سعی برای کشیدن آستین بلوز به پایین. گفتم :نکن مامان.. این بلوزآستین کوتاهه! همینجور که با بلوز کشتی میگرفت شلوار کوتاهو پاش کردم. یه کمی به پاهاش نگا نگا کرد و با اعتراض گفت:نه اینجوری نمیشه.. من نمیام ..باید بقیه شم پام کنی..مامان..پس بقیه اش کو؟!!ا 
درباره زلزله لرستان که شنیدید؟چرا مردم ايران از هر زمينه اي واز هر دري بايد اينقدر بدبختي بكشه؟
