شنبه، تیر ۱۰، ۱۳۸۵

پرچم

یادمه ایران که بودیم به جاهای دولتی و وزارتخانه ها که میرفتیم از روی پرچم آمریکا که بر روی زمین نقش بسته بود رد میشدیم و اونو پایمال میکردیم . یا اگر تظاهراتی چیزی بود،همین پرچم رو به صورت مشتعل و پاره پاره میدیدیم.خلاصه این پرچم بد بخترین و ذلیل ترین و بد عاقبتترین تکه پارچه ای است که در ایران یافت میشود.اما به اینجا که وارد شدم،قبل از توجه به هر چیزی،این پرچم در اهتزازبا ابهتی که داشت توجه منو به خودش جلب کرد و تازه فهمیدم ما با این کار به یک ملت و به یک کشور توهین میکنیم و برای همین شرمنده شدم . چطور است که پرچم ایران گاه و بیگاه،به طور مثال در میادین ورزشی بر چهره های ما یا بهتر بگویم در قلب ما نقش میبندد ویا مثلا در دیارغربت که اونومیبینیم اشک غرور و دلتنگی و احترام توی چشممون جمع میشه،اما حاضریم به راحتی نشانه هویت یک ملت دیگر را وسیله توهین بکنیم .. واقعا جای تاسف داره!ا

۱۱ نظر:

ناشناس گفت...

زیبا بود..تفکر زیبایی بود

ناشناس گفت...

الهام جان نمی‌تونم بگم چه قدر باهات موافق‌ام. ما خیلی ساده به یک ملیت بی‌احترامی می‌کنیم، مثلا" آمریکائی‌ها یا انگلیسی‌ها یا فرانسوی‌ها و غیره ولی اگر به خودمون بابت ملیت‌مون بگن بالای چشم‌ات ابروست برآشفته می‌شیم که حکومت ما به ما چه و اله و بله.

به هر حال از این به‌تر نمی‌شد توصیف کرد عزیزم، ممنون.

ناشناس گفت...

من كه اونجا نبودم ولي شنيدم وقتي از تو يه خيابون رد ميشي؛ در طول خيابون چندين پرچم(پرچم امريكا) مي‌بيني كه از ساختمونا آويختس.
مفهوم پرچم ملي در اونجا متفاوت از اينجاس. داراي ارزش و نماد واقعيشه.
متأسفانه عملكردهاي دور از انديشه بعد از انقلاب كم نبوده. اينم يكي از اونها.

ناشناس گفت...

راست گفتید.عادت عجیبی پیدا کردیم که برای مطرح کردن خودمون باید دیگران را تحقیر کنیم.حالا چه در سطح بین المللی چه حتی در درون خانواده و دوست و آشنا

ناشناس گفت...

این احمقها مگر این حرفها را میفهمند

ناشناس گفت...

همه ارزشها تبدیل به هیچ شده در کشور ما

ناشناس گفت...

you know meعزیز
چند بار کامنتتو خوندم تنها جمله اول حالیم شد جمله دوم یعنی چی؟!ا

!! گفت...

man fekr konam mellate ma be inke be har nahv shakhsiyateshoon bere zire soal adat kardan.inke chi bepooshan va chi napooshan,be chi goosh bedan o be chi goosh nadan...hala dastane parcham ke jaye khod dare.bia vaze alane Iran o bebin,rooz be rooz kharabtar az dirooz...adam doost dare beshine be pahnaye sooratesh baraye in mamlekate az dast rafte ashk berize.

ناشناس گفت...

البته ما رو به زور از طرف مدرسه می بردن می گفتن نمره انظباتتون رو صفر می دیم !که در تظاهرات ِ روز دانش آموز پرچم آتش بزنیم!!

ناشناس گفت...

الهام بانوی عزیز منظورم اینه که الان توی ایران ، وطن فقط موقع فوتبال معنی
داره . بقیه اوقات تنها چیزی که مهم نیست سربلندی ایران و ایرانیه. بچه هایی که چند سال از سال های دبستانشون در زمان شاه گذشته و بعد هم درگیر انقلاب شدند ،عشق بیشتری نسبت به وطنشون دارن

ناشناس گفت...

Your link on From you page @: http://www.persiancultures.com

Thank you
All the best'
http://www.persiancultures.com