مغز مردها

نمیدونم چرا تازگی به همه کسانی که دختر دارند حسودیم میشه..نه اینکه پسرمو دوست نداشته باشم ..اونو ازجونمم بیشتر دوست دارم و باهاش کلی قاطیم . اصلا و ابدا فکر داشتن یه بچه دیگه رو هم نمیکنم(خدا به دور!!)اما کمبود یه موجود مونث رو در کنار خودم حسابی احساس میکنم.میدونید مغز این مردا با ماها خیلی متفاوته.حتی بهترینشون از جمله این آقای همسر ما و فسقلی و برادرم و بابام ..خیلی چیزای ساده براشون غیر قابل فهمه مثلا صد دفه بهشون گفتم برای من مهمه که محبتی که توی دلتونه گاهی بهم ابراز کنید..برام مهمه که با زبون بهم اظهار محبت کنید..اما هر دفه جوابشون اینه که مگه ما فلان کارو نکردیم این یعنی اینکه دوستت داریم دیگه!!!منم دیگه وقتی احتیاج به محبت دارم باید بشینم و با کلی استنتاج به این نتیجه برسم که دوسم دارن!!این مشکل خیلی از ماهاست..من نمیگم اونا دروغ میگن ولی نتیجه اش اینه که من الان احتیاج به یه عشق خالص زنونه دارم !!جای مامانم خیلی خالیه...خیلی و جای همه اون کسایی که عاشقانه دوسشون دارم البته از جنس زن!!ا