پنجشنبه، اردیبهشت ۰۷، ۱۳۸۵

آی آدمهایی که در ایرانید... قدر آش رشته را هیچ میدانید

احساس پیشین :دلتنگی
امروز داشتم از دم یه خونه ای رد میشدم بوی آش رشته مستم کرد همونجا مثل معتادا چهار زانو نشستم رو چمنا و بو میکشیدم!!تازه فهمیدم چقدر دلم برا مامانم تنگ شده!!!!!!یه وقت بهش نگینا!ا
احساس کنونی: ذوقمرگی
از استعداد شاعری خودم که در تیتر این نوشته بروز کرده!ا
لطفا کامنتهای این نوشته رو هم چک کنید

۵ نظر:

ناشناس گفت...

آقای همسر میگه:خب حالا کجا بوی آش شنیدی؟ من گفتم:دم صندوق پستمون..وقتی رفتم صندوقو چک کنم. میگه:آهان..پس مامانت آش فرستاده بود!!!ا

!! گفت...

midooni,kheyli chizaa az in dast hast ke dele adamo mibare.mesle aash reshte,kalle paache,noone sangak,shole zard ...
shayadam bardaashtan gooshi o zang zadan be ye dooste ghadimi o ye saat bahash harf zadan....
moteasefane adam beyne inke sonnat ro negah daare ya modernism ro mimoone.
man ke 26th barmigardam iran o ...

ناشناس گفت...

bavar kon dele ma (dostanet)ham baraye to tang shodeh.makhsosan moallemet!!!?

ناشناس گفت...

آخ گفتی!آی آدمها دلم آش رشته میخواهد...نبود؟
افشین

ناشناس گفت...

I know exactly what you are talking about...Ashhh