آدم‌ها خیال می‌کنند دوام نمی‌آورند، جان سالم به در نمی‌برند، نه این بار، نه از این یکی. اما دوام می‌آوریم، همه، هر بار. دوام آوردن کار سختی نیست. فقط باید یاد بگیری که از دلخوشی‌ها و سرخوشی‌های کوچکت، آب‌نبات‌های ترش و شیرین بسازی و تمام روز مزه‌مزه‌شان کنی. باید یاد بگیری با سنگ‌فرش پیاده‌روی ولی‌عصر بازی کنی. باید یاد بگیری برای بچه‌های توی خیابان شکلک در بیاوری. باید بلد باشی ريتم قدم زدنت را با آهنگی که می‌شنوی یکی کنی. باید یاد بگیری آواز بخوانی، آوازهای کوچولوی چرند خودت: فیل اومد آب بخوره/ افتاد و یک بز خفه شد/ ولوله شد/ همهمه شد/ زنجیر بزها پاره شد/ یه بزه افتاد تو آتیش/ صاحب بز بیچاره شد… باید یاد بگیری آواز بخوانی، توی قلبت، نرم، سبک، تمام روز، تمام شب. باید یاد بگیری موقع تماشای فوتبال داد بزنی، جوری که انگار این مهم‌ترین اتفاق هستی است. باید قرمز گوجه‌فرنگی و سبز فلفل دلمه‌ای و زرد لیمو را دوست داشته باشی. باید یاد بگیری بوی جوزهندی را از زنجبیل تشخیص بدهی، بوی گشنیز را از جعفری. باید یاد بگیری دست‌هایت را ببری بالا، چشم‌هایت را ببندی و برقصی، يک نفس، بی‌وقفه… دوام آوردن کار سختی نیست
۶ نظر:
بموقع بود ، درسته ، زياد سخت نيست
توهميشه پر از زندگی و انرژی مثبتی
salam
lotfan ba man tams begirid.
www.mr-teacher.blogfa.com
محض اطلاع..سراسر وبلاگ شما پر از شور زندگي و انرژي مثبته
و هر بار که دوام میاوری انگار قدری بزرگتر میشوی , وسیع تر با تعدادی جای زخم به یادگار مانده !/ من غلط بکنم بخوام شما رو حذف کنم . پرشین بلاگ که قالب وبلاگها رو عوض کرد هر چی لینک داشتم گم کردم دونه دونه با بدبختی پیداشون کردم چندبار هم تو وبلاگم نوشتم که هر کی میبینه لینکش دیگه نیست بیاد یه کامنت با آدرس بگذاره ! یعنی خیلی وقته به من سر نزدی ! خلاصه که عرض ارادت من که یادم نمیره کی بهم بسکتبال یاد داد
چرا چيزی نمی نويسی
ارسال یک نظر