چرا؟

دوباره سلام، ما هنوز خونه پیدا نکردیم و دربه دریم! راستش اصلا دیگه به آمریکا فکر نمیکنم... نمیدونم، ولی شاید یه جورایی به این نتیجه رسیدم که جای من اینجاست. خیلی از دوستان در مورد دلیل برگشتنم پرسیده بودن،خیلیا هم اظهار تعجب کردن...اینجا وقتی به کسی میگیم از آمریکا برگشتیم شاخ در میاره، مخصوصا وقتی خوبیای اونجا رو میگیم. دلیل برگشتمون خیلی پیچیده نیست. ما به این نتیجه رسیدیم که جای هر کس توی کشور خودشه.آدما به لحاظ شخصیت با هم فرق دارن. من و آقای همسر ارتباط اجتماعی وسیع و عمیقی رو با آدمای دور و برمون نیاز داریم که به خاطر سنمون ،این به آسونی در ایران برامون فراهمه. اونجا هم ارتباطات خوبی داشتیم ولی آدم فقط در محلی که بزرگ شده و تحصیل و کار کرده میتونه از نوع ارتباطاتی که ما طالبش هستیم داشته باشه. هنوز کسانی که سی چهل ساله در اونجا زندگی میکنن، گوشه چشمها و کنایه های بیگانگان رو نمیفهمن و خلاصه رسیدن به حد مطلوب زمان میبره که هیچ کدوم از ما نمیخواستیم لحظه ای از عمر کوتاهمون رو تلف کنیم

این فسقلی ما هم که اینجا کلی حال میکنه واز هفته دیگه به قول خودش میره مهدکودک ایرانی!ا

دسترسی ام به اینترنت در حد صفره ولی به زودی درست میشه و طبق روال قبل از فسقلی مینویسم...تا بعد!ا