اگر
مثل آدم خداحافظی کنی،غصه میخوری ولی خیالت راحت است...اما جدایی بدون
خداحافظی بد است،خیلی بد...یک دیدار ناتمام است...ذهن ناچار میشود هی به
عقب برگردد و درست یک ذره مانده به آخر متوقف بشود. انگار بروی به سینما و
آخر فیلم را ندیده برق برود یا گوشه ای ازآنجا آتش بگیرد،یا هزار و یک
اتفاق دیگر بیفتد و اتفاق اصلی،که همان آخر فیلم یا خداحافظی است،نیفتد...
از کتاب ترلان _فریبا وفی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر