دوشنبه، شهریور ۲۰، ۱۳۹۱

آنتی فمنیست

 نه خانوم! من با شما اصلا موافق نیستم. فمنیست؟ نه؛ من اعتقادی به اون ندارم. نمیفهمم چرا امثال شما منکر طبیعت میشن؟ و چرا نیازهای زنونه شما موجب احساس ضعف شما میشه؟ 
میخواید بدونید من چی فکر میکنم؟ من معتقدم هم زن به مرد و هم مرد به زن نیاز داره. اگر شما سرکوبهای اجتماع رو که در شما حس عصبانیت به جنس مرد رو ایجاد میکنه کنار بذارید (البته توی این زمونه مردها هم باید همچین شکایتی داشته باشند) و به درونتون مراجعه کنید؛ میبینید که با خلقتتون مبارزه کردن فقط از شما یه عنصر سرکش و سر در گم میسازه. من حتی میتونم بگم با سنت بیشتر از این مدل زنهای مدرن موافقم
 و در آخر باید بگم با اینکه زندگی من نشون داده هرگز توی هیچ کاری نموندم اما به زن بودنم اعتراف میکنم و به همه خصیصه های زنانه ای که شما اسم ضعف روی اون میذارید افتخار میکنم. یه زن میتونه با همین خصایص و خلقت؛ دنیا رو زیباتر کنه هم برای خودش و هم برای مردها...همین!ا  

۴ نظر:

بهزاد گفت...

دقیق، صریح ، ظریف و قاطع("...همین!"!!) به سبکِ زیبای الهام...، درود بانو!

زهره گفت...

میدونی چی میخوای از زندگیت. این خیلی خوبه زن!

masoud گفت...

سلام خوش به حالت به منم سر بزن شاید در خواستی داشته باشم ممنون میشم

سبو گفت...

عالی بود. با انکار طبیعت چیزی جز عصبیت نصیب ما نخواهد شد تجربه نشان داده ادمهایی که طبیعت شان را قبول دارند از زندگی لذت بیشتری می برند شاید ارامش بیشتری هم داشته باشند. زندگی بازی با کلمات نیست. بعضی ها با کلمات خوب بازی می کنند ولی در بازی زندگی بازنده تمام عیاری هستند . ما بهمدیگر نیاز داریم. در جمع مردانه همیشه یک چیزی کم است . یادم می اید 20 سال که پیش داشتم با اتوبوس می رفتم شهرستان اینو فهمیدم ، هیچ زنی دراتوبوس نبود، خلا بزرگی به وجود امده بود. اصلم مهم نیست این زن زیبا زشت جوان یا پیر باشد . یا حتی با شما حرف بزند یا محجبه باشد یا غیر. وجود ش لطافت است . به زمان انحنا می دهد . بدون زن زندگی قطعا خیلی چیزها کم دارد. گاهی احساس می کنم بهترین دوستانم زن ها هستند. چیزها رفتارهای اعجاب انگیزی در زنها هست که هم در انها هیجان هست هم ارامش و هم شکوه. و البته انحنا ها را نباید فراموش کرد